Carla Dik-Faber | voorzitter

“Kunst opent een andere realiteit”

Bij het nadenken over mijn voorzitterschap bij het Margaretha Consort stel ik mijzelf opnieuw de vraag die ik al vaker heb gesteld: wat zijn in het leven nu eigenlijk de dingen van betekenis?

Ik ben zelf kunsthistorica en hoewel ik uiteindelijk in de politiek terecht ben gekomen, voel ik nog altijd een grote betrokkenheid bij kunst en kunstenaars. Kunstenaars, artiesten, musici, ze kijken op een eigen manier naar de wereld en hebben een bepaalde gevoeligheid voor hun omgeving, een gevoeligheid die ik met hen deel. Kunstenaars willen graag mensen inspireren. En daar voel ik me bij thuis; ook ik hoop als persoon mensen te inspireren en het goede te doen. Dat geldt in mijn werk als Kamerlid maar ook daarbuiten.

De landelijke politiek vraagt grote betrokkenheid en het is hard werken. Ik doe dat met volle overtuiging en alle inzet die ik in me heb. Maar ik heb de afgelopen jaren ook echt wel eens wat gemist: momenten van bezinning, momenten van stilte en rust.  Soms bekroop me de gedachte: wie ben ik nog? Op je werk ben je Kamerlid en thuis moeder en echtgenote, maar waar blijf ik zelf nog?

Mijn cello staat bijvoorbeeld al heel lang onaangeroerd thuis. Ik mis dat enorm, dat je gewoon even tijd hebt om erop te spelen. Alleen of samen met anderen. Het is echt een uitlaatklep voor mij, net zoals het kijken naar kunst of een mooie wandeling in de natuur. Een manier ook om even in een andere dimensie terecht te komen, los te komen van alles wat er nog te doen is. En toch komt het er niet van.

Daarom ben ik heel erg blij dat zich nu een nieuwe, onverwachte mogelijkheid heeft voorgedaan om in een andere rol invulling te geven aan mijn liefde voor muziek.

Kunst en muziek kunnen enorm ontroeren en verrijken: als je op je cello speelt, maar ook als je voorzitter bent van een gespecialiseerd ensemble en je mag gaan verdiepen in de wereld van de oude muziek. Dat vooruitzicht maakt mij heel gelukkig!

Ik heb dus ‘ja’ gezegd tegen deze functie en wil me graag inzetten voor dit prachtige ensemble.

Ik heb het Margaretha Consort leren kennen bij een concert waar Händels Messiah werd gespeeld en tegelijkertijd een bevriende kunstenaar live op het podium stond te schilderen. Het was betoverend, die combinatie van beeld en muziek, je werd echt ‘opgetild’ naar een andere wereld.

Die ervaring gun ik nog heel veel mensen. Dit ensemble verdient daarom alle support en steeds meer naamsbekendheid en ik wil graag doen wat in mijn vermogen ligt om hier samen aan te werken.

Ik zie er naar uit een periode met dit fantastische ensemble op te lopen.

Carla Dik-Faber